Średniowiecze

Średniowiecze

„Sady” wielkich opactw pełniły często funkcję cmentarzy i sąsiadowały z ogrodami ziół leczniczych, gdzie rosły obok siebie: lilie, róże, jałowce, mieczyki, rozmaryn, koper, cząber, mięta nadwodna, trybula, senes, rzeżucha… wszystkie te rośliny sadzone były na prostokątnych grządkach. Na ogrodzonych placach zakładano czasem menażerie, ptaszarnie lub wi­waria. Dopiero w X wieku rozpoczęto wielkie prace o charakterze publicznym. Woda jest niezbędna przy wszelkich uprawach, ale musi być poddana dyscyplinie. Osuszanie bagien było przedsięwzięciem, którego ślady prze­trwały wszędzie na Zachodzie.Jeden z przykładów, to osuszanie (wateringues) obszarów na północy dzisiejszej Francji przez flandryjskich książąt i wielkie opactwa. Tego rodzaju zadania podjęto na rozmaitych terenach, zwłaszcza we Francji i w Niderlandach. Do tego potrzebna była umiejętność budowania kana­łów, które początkowo miały charakter użytkowy, a po kilku stuleciach zaczęły służyć celom estetycznym.