Ogrody japońskie, pomyślane jako łącznik między człowiekiem i wszechświatem, kosmosem, musiały w zetknięciu z życiem codziennym poddać się jego rygorom.Dlatego Japończycy rozwinęli umiejętność miniaturyzacji dawnych założeń ogrodowych tak, by dostosować je do swych możliwości. Hakoniwa, to zminiaturyzowany ogródek w odpowiednim pojemniku, przeznaczony do stawiania w pokoju albo w sklepie. Basenik z maleńką złotą rybką bywał ważną częścią takiej kompozycji. Bonkei, to taca z porcelany, z brązu czy nawet z cementu, o formie kolistej, owalnej lub prostokątnej i średnicy od 0,90 do 1,20 m, na której tworzono całe pejzaże, posługując się polichromowanym papier mache, gliną i piaskiem; umieszczano tam karłowate drzewka i miniaturowe mostki.Bonseki, to nazwa pejzaży komponowanych z kamieni i piasku na tacach z czarnej laki. Służyły one do dekoracji tokonomy, alkowy przy pokoju gościnnym.
Miniaturyzacja ogrodów
