Motyw ogrodu w literaturze

Literatura zawiera w sobie całe pokłady symboliki. Odzwierciedla kulturę oraz nastroje ludzi w czasach, w jakich powstawała. Motyw ogrodu w literaturze jest szczególnie rozbudowany i może pochwalić się szeroką symboliką. Ogród od zawsze symbolizował szczęście, radość, ale też dzikość i powrót do natury. Już w Biblii, głównej księdze kultury europejskiej, spotykamy motyw ogrodu. Jest nim raj, kraina szczęśliwości i rozkoszy, którą za sprawą zerwania jabłka z zakazanego drzewa muszą opuścić Adam i Ewa. W mitologii greckiej także znajdujemy motyw wspaniałego ogrodu. To Hesperyd porośnięty złotymi jabłkami. To tam Zeus i Hera wyprawili wesele. Nawiązuje do niego znacznie później nasz najwybitniejszy polski poeta renesansowy, Jan Kochanowski, pisząc słynny utwór „Na lipę”. O cudownym ogrodzie pisze również inny renesansowy twórca, Mikołaj Rej. W „żywocie człowieka poczciwego” ogród odzwierciedla potrzebę kontaktu z naturą i powrotu do prostego, nieskrępowanego życia na łonie przyrody. Każdy z nas kojarzy z pewnością również umieszczoną w ogrodzie scenę w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza, gdy Tadeusz, po powrocie do domu podgląda Zosię wśród kwiatów. Z kolei klasykę literatury dziecięcej reprezentuje w tej kwestii książka zatytułowana „Tajemniczy ogród” napisana przez F. H. Burnett. Główna bohaterka odkrywając klucz do owego niesamowitego miejsca, odkrywa również klucz do serca swojego zdziwaczałego wuja i jego syna.