Ogrody wewnętrzne

W wyniku kontaktów ze Wschodem powstał specjalny typ ogrodów wewnętrznych, przypominających patio. Prostokąt zieleni takiego ogrodu był nawadniany przeważnie za pomocą kanału, stanowiąc pełne świeżości odkryte pomieszczenie w obrębie pałacu.Najznaczniejszy tego rodzaju ogród wewnętrzny stworzył Achenatonw swoim pałacu letnim MaruAten w Tell el Amarna. Składały się nań wydzielone przestrzenie, w których lokowano duże sadzawki i liczne pawilony. Znajdowały się tam też wolieryptaszarnie, w których trzymano rozmaite gatunki ptaków takich, jak na przykład pelikany. Inne ptaki z podciętymi skrzydłami żyły na wolności.Po najazdach Persów Egipt dostał się pod panowanie dynastii Ptolemeuszów. Egipscy ogrodnicy zyskali wówczas wielką stawę w sztuce hodowania roślin odpowiednich do wszystkich pór roku; rozwinęła się prawdziwa hodowla kwiatów na sprzedaż. Wytwórcom wieńców i uczestni­kom uczt dostarczano róże, fiołki i inne kwiaty.Ogrody egipskie należały do typu ogrodów płaskich. Najważniejszym elementem w ich ukształtowaniu była woda. Za jej pomocą dzielono teren na kwatery ujęte kanałami. Od tych kanałów zależała dekoracja roślinna; wysokie drzewa, niższe zarośla i krzaki tworzące skupiska, kwiaty wodne. Architektura odgrywała drugorzędną rolę. pojawiała się w formie lekkich pawilonów i otwartych altan. To stanowi zasadniczą różnicę między ogro­dami egipskimi a babilońskimi. W ogrodach babilońskich wszystko podpo­rządkowane było prawom architektury: artykulacja poziomów i łączenie ich za pomocą ramp lub schodów, czy potężne konstrukcje, na których wspierały się wiszące ogrody. Niczego takiego nie spotykamy w Egipcie, gdzie sztuką ogrodową zdaje się rządzić przede wszystkim wysoko rozwi­nięta inżynieria wodna. Niewątpliwie jednak nadzwyczajna umiejętność, z jaką Egipcjanie wyrażali piękno i rytm w przedmiotach codziennego użytku, musiała być widoczna także w sposobie, w jaki komponowali swoje ogrody tak świeckie, jak i święte. Wystarczy przyjrzeć się zachowanym malowidłom i reliefom, żeby przekonać się, w jak znacznym stopniu drzewa i kwiaty sadzone w egipskich ogrodach były poddane zasadom dekoracyj­ności. Nieuniknione podporządkowanie upraw warunkom atmosferycznym prowadziło w konsekwencji do pojawienia się elementów kultowych, stąd na przykład w wiciu ogrodach wznoszono kaplice. Ogrody egipskie, tak jak i całą sztukę egipską, przenika „panteistyczny symbolizm”. Sykomorom i palmom daktylowym przyznawano boskie przymioty.Egipt był krainą ogrodów. Tę cechę odnajdziemy w czasach asymilacji Egiptu przez imperium islamu. Niedawno szwajcarski uczony. Alfred Bircher. stworzył znakomity park doświadczalny nad Nilem, około 70 kilometrów na południe od Kairu, w ElSafe.