Louis Massignon w znakomitym skrócie zdefiniował schematyczny plan muzułmańskiego ogrodu: „Ogród orientalny zakłada się na skrawku terenu, ożywiając kwadrat pustyni… sprowadza się wodę. wznosi mur, przez który nie może przeniknąć ludzka ciekawość. Wewnątrz znajdują się szachownice drzew i kwiatów, które ścieśniają się coraz bardziej i bardziej w miarę zbliżania się do środka i oddalania od skraju, a pośrodku znajduje się kiosk”.Ten „kiosk”, przejęty z Persji, otwarty na cztery strony świata, odnajdujemy we wszystkich opisach, a zwłaszcza w opisach licznych ogrodów wokół Kairu z czasów dynastii Tulunidów. Mimo że częstokroć trudno zaufać historykom arabskim, którzy mają skłonność do fantazjowania, trzeba jednak wziąć pod uwagę ich świadectwo.
Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Leave a Reply