Postawa anglików

Opór przeciwko wpływom włoskim byt w Anglii bardzo żywy. W praw­dzie Henryk VIII uczynił ze swego parku Nonesuch enklawę italianizmu. ale jego przykład nie znalazł naśladowców i nadal pielęgnowano w Anglii średniowieczne tradycje. Oddziaływanie wpływów włoskich i miejscowych 180 było powolne i dopiero w pierwszej połowie XVII wieku Isaac de Caus z Normandii zaprojektował park o włosko-francuskim charakterze dla Wilton, a w każdym razie pozostawił w nim wijącą się rzekę. Kilka lat później, kiedy park ten przekształcił Inigo Jones, pojawił się w Wilton element wielokrotnie cytowany jako niezwykła nowość, a mianowicie „most palladiański” na rzece. W rzeczywistości Inigo Jones, który powrócił z Italii w 1619 roku całkowicie przesiąknięty palladiańską architekturą i zdecydowany odmienić nawyki budowlane swoich rodaków, nie uczynił nic poza podkreśleniem włoskich cech w ogrodzie zaprojektowanym przez de Causa. W ten sposób po 1659 roku park w Wilton miał jeszcze renesansowy charakter.W tym okresie w ogrodach, w których drzewa sadzono we wzór szachownicy, zakładane były wodotryski i zwierzyńce z danielami. Kwatery wyznaczone przez żywopłoty z tarniny ograniczały proste aleje.