Rola kwiatów. Symbolizm i rzeczywistość

Rola kwiatów. Symbolizm i rzeczywistość

Wirydarz, ulubione miejsce w średniowiecznym ogrodzie, pielęgnowa­ne starannie i z wyrafinowaniem, czasami niezwykle ukwiecone, miało stać się tłem symbolicznych wyobrażeń. Badania naukowe Hansa Hauga po­zwalają odkryć w nieprzerwanym ciągu Madonn w ogrodzie (które chętnie nazwalibyśmy „Madonnami w wirydarzu) nowe świadectwa dotyczące interesującego nas tematu. Temat ten, pisze Haug, zgodnie z ogólną ewolucją „rozwija się równolegle z rodzącym się upodobaniem do tworze­nia prywatnych ogrodów, współczesnym modzie na takie dzieła literackie, jak Roman de la Rose czy opowieści Boccaccia… Idea przedstawiania Madonny oczekującej macierzyństwa lub cieszącej się jego radościami, siedzącej w jednym z takich ogrodów zamkniętych murem, płotem czy szpalerem, na ławce pośród ukwieconego trawnika, wiąże się jak się wydaje z całą serią tematów, które scholastyka czternastowieczna wpro­wadziła lub przywróciła do ikonografii Madonny… Mistyczne polowanie, hortus conclusus z Pieśni nad pieśniami…”Temat ten podejmowali z pewnością zarówno artyści włoscy, jak i flamandzcy, jednak ten mistyczny klimat nadano mu w Alzacji, ponieważ od XIII wieku popularne było w Strasburgu przedstawienie Madonny w kwiatach.W swym Hymnie do Madonny Godefroy de Strasbourg porównuje ją do róży, lilii, do ukwieconej łąki, pola fiołków… i prosi swą świętą patronkę, aby „rosła jak trawa i jak kwiaty, jak liście i jak koniczyna na zielonym pagórku…”, co jest niewątpliwie echem jego związków z Albertem Wiel­kim, kiedy przebywa! w Strasburgu.Według Hansa Hauga, Ogród rajski, niewielki obraz namalowany około 14101420, znajdujący się w zbiorach Stadelsches Kunstinstitut we Frankfurcie nad Menem, który stanowi szczegółowe przedstawienie ogrodu mistycznego, zapoczątkowuje wszystkie Madonny w ogrodzie powstałe w regionie górnego Renu. Raj symbolizuje tutaj ogród otoczony murem z krenelażem. Madonnę przedstawiono w pozycji siedzącej, w otoczeniu świętych, równie młodych jak ona. Uwaga wszystkich skoncentrowana jest na Dzieciątku. Święta Cecylia uczy je gry na instrumencie strunowym, święta Dorota zrywa dla niego wiśnie, a święta Werena czerpie’wodę z obmurowanego źródła. Święci Michał i Jerzy odpoczywają po walkach z demonem, przedstawionym w postaci maleńkiego smoka. Siedzą pod drzewem, o które opiera się miody człowiek bez aureoli. Wszyscy znajdują się w ogrodzie przedstawionym realistycznie, zgodnie z tradycyjnymi przepisami. Trawniki obu poziomów ławy i gruntu usiane są gęsto kwiatami, których dobór ma znaczenie symboliczne: są tu lilie, irysy, róże pnące, przebiśniegi, konwalie, stokrotki, frezje, orliki, przetaczniki, lewko­nie, piwonie, goździki. Cała kwietna łąka. a także źródło są tutaj symbola­mi Dziewicy. Na gałęziach trzech drzew, w tym także wiśni, siedzą ptaki, a w powietrzu fruwają motyle i ważki. Ta ewokacja raju przybliża nas do najdawniejszych tradycji Wschodu.Madonny z poziomkami, w krzewie różanym, w szpalerze róż, które wyszły spod pędzli alzackich mistrzów, Martina Schongauera czy Hansa Burgkmaira, przedstawiane są na tle zachwycających wirydarzy. Ławeczki wsparte na ceglanych murkach stają się elementem architektonicznym, ich narożniki z polnego kamienia lub marmuru zostają ozdobione rzeźbą, a duże płyty kamienne zastępują kopczyki ziemi, które ozdabiano kwia­tami. Większość tych kompozycji utrzymana jest w nastroju najczystszej poezji, a widoczne na horyzoncie pejzaże wzruszają swą miękkością i delikatnością.Ogród, ograniczony początkowo dwoma niewielkimi murkami pokry­tymi trawnikiem z kwiatami, z czasem znacznie się powiększa, darniowa tawa w zagłębieniu muru ogrodzenia usamodzielnia się, wydłuża i dzieli na kawałki, sprawiające wrażenie podwyższonych grządek. Otacza ona teraz centralną kompozycję stworzoną z kwater oddzielonych alejami. Ewolucję tę dostrzec można wyraźnie w ogrodach widocznych przez otwarte okno w Zwiastowaniu, zwanym Kluniackim, malowanym dla biskupa Jeroy de Cluny (Metropolitan Museum w Nowym Jorku) przez Rogera van der Weydena, a także w obrazie Memlinga Madonna ze świętym Jerzym (National Gallery w Londynie). Wreszcie wykształca się parter złożony z pięciu kwater, widoczny w obrazie Dirka Boutsa Wyrok cesarza Ottona (Musees Royaux des BeauxArts w Brukseli). Przemiana ta dokonuje się w drugiej połowie XV wieku, a potwierdza ją ogromna liczba iluminowa­nych rękopisów pochodzących ze wszystkich szkół.Przekształcenia formy ławki poświadcza również malarstwo włoskie. Ławka zbudowana nie z. cegieł, ale z polnego kamienia lub marmuru, zostanie wkrótce przykryta płytami, co doskonale widać w obrazie Zwiasto­wanie z Galerii Uffizi przypisywanym Leonardowi da Vinci.Na obrazie van Eycka Madonna kanclerza Rolin (Luwr) widać najlepiej przemianę, jaka dokonała się w sposobie przedstawiania kwiatów. Znikł już murek kamienny, rośliny wyrastają bezpośrednio z ziemi ponad wykładaną płytami aleję, na sposób nowoczesnych obrzeżeń utworzonych z żywych roślin. Kwiaty rosną tutaj całkowicie swobodnie.